Niedawno ukazała się publikacja Wolontariat – czas bezcenny czy czas stracony, pod. red. Niny Woderskiej i Przemysława Grzybowskiego, wydany przez Akademickie Centrum Wolontariatu UKW. Publikacja ta jest pokłosiem zorganizowanego na uczelni 10 stycznia 2014 r. seminarium pod tym samym tytułem. Jedną z części poświęcono wolontariatowi słuchaczy Kazimierzowskiego Uniwersytetu Trzeciego Wieku. Autorką tej części jest Renata Repińska, która pisze:

[...] Ważnym elementem tej formy edukacji ludzi późnej dorosłości, obok obligatoryjnych wykładów i seminariów, jest wolontariat. Wzrost świadomości społecznej, chęć uczestniczenia ludzi starszych w życiu społecznym, nie tylko rodzinnym, powoduje, że coraz więcej naszych słuchaczy poszukuje możliwości zrzeszania się celem utrzymania dobrej kondycji intelektualnej i fizycznej.

[...]Tradycją są coroczne akcje charytatywne związane z przesłaniem: „Jesteśmy bydgoszczanami nie tylko z nazwy i miejsca urodzenia”. Zorganizowaliśmy dotąd cztery imprezy masowe z bogatym programem artystycznym, kulinarnym, zabawowym, aukcjami i loterią na rzecz ratowania historycznego dla Bydgoszczy pomnika Potop, hospicjum Sue Ryder, wyposażenia karetek pogotowia w misie dla ratowanych dzieci. Opracowujemy i realizujemy projekty, aplikując o dotacje. Dzięki nim została przeszkolona grupa trzydziestu Rodzinnych Przewodników po Bydgoszczy, którzy swoje umiejętności oferują mieszkańcom, przede wszystkim seniorom i dzieciom. Inna grupa uczestniczyła w projekcie ministerialnym „Seniorzy w działaniu”, który zaowocował dużą miejską akcją „Księgozbiórka”, odbywającą się z inicjatywy Fundacji Uniwersytetu Kazimierza Wielkiego w Bydgoszczy, czyli pozyskaniem środków na wyposażenie w najnowsze pozycje biblioteki uniwersyteckiej. W Wielkiej Orkiestrze Świątecznej Pomocy z powodzeniem zagrała zorganizowana w tym celu grupa kolędników, która wraz z zespołem wokalnym kwestowała także na innych bydgoskich UTW.

[...]Poprzez działalność na rzecz innych i z innymi nasi słuchacze angażują swoją wiedzę, kompetencje, odkrywają pokłady energii, czerpią radość i satysfakcję ze wspólnej pracy.

[...]W najbliższej perspektywie planujemy powołanie Klubu Wolontariusza. Wszyscy przypominamy anioły, które mają tylko jedno skrzydło. Dopiero wówczas, gdy ktoś nam pomoże, możemy wzbić się w powietrze. Dlatego warto pomagać. Seniorzy mają na to jeszcze dużo czasu, bo życie przed sześć-dziesiątką to dopiero rozgrzewka.